Perlukah Dialog Bahasa Inggeris di dalam Novel Melayu?

Satu perkara yang membuat saya gusar ialah apabila ada segelintir anak-anak muda yang mahu menulis novel tetapi tidak tahu mengapa mereka mahu menulis. Firasat saya, segelintir ini hanya mahu menulis kerana terikut-ikut atau ingin menjadi glamor. Mereka baru berjinak-jinak menulis blog dan mereka berfikir bahawa menulis blog itu ialah sama sahaja dengan menulis novel.

Maka, mereka gagal mengenalpasti apakah yang harus mereka nukilkan. Mereka tidak faham undang-undang penulisan kreatif dan mereka tidak faham mengapa mereka harus memertabatkan bahasa ibunda. Justeru, lahirlah soalan-soalan seperti "Bolehkah saya menulis dialog di dalam Bahasa Inggeris?" atau "Bolehkah saya mencampur adukkan Bahasa Melayu dan Inggeris di dalam naratif?"

Jawapan saya mudah. Jika bahasa asing itu tidak releven dan boleh ditulis di dalam bahasa ibunda, maka tidak perlulah ditulis di dalam bahasa asing kecuali ada satu atau dua perkataan yang jika ditulis di dalam bahasa ibunda, tidak mempunyai maksud yang tepat.

Buku Melayu, tulislah di dalam Bahasa Melayu. Buku Bahasa Inggeris, tulislah di dalam Bahasa Inggeris. Tak kiralah samada wataknya orang Inggeris, orang India, orang Korea atau makhluk asing sekalipun.

Ambil contoh buku A House of Mr Biswas yang ditulis oleh V.S. Nailpaul. Wataknya ialah orang India. Latarnya ialah Trinidad. Namun, kerana ia ialah buku sastera Bahasa Inggeris, maka semua wataknya berbahasa Inggeris. Alasan watak orang India bukanlah alasan untuk menulis dialog di dalam bahasa Tamil.

Samalah juga dengan novel kita.

Bahasa Jiwa Bangsa.